Η Αμοργός φημίζεται για τα σηματοδοτημένα μονοπάτια της, τα οποία καλύπτουν όλο το νησί. Περπατώντας σε αυτά, ο επισκέπτης απολαμβάνει τη φυσική ομορφιά της Αμοργού, ανακαλύπτει μνημεία πολιτιστικού ενδιαφέροντος και μαγεύεται από τη θέα του απέραντου Αιγαίου.
Άγριο το τοπίο, οδικές διαδρομές που κινούνται συνεχώς πάνω από τη θάλασσα σε ένα ορεινό νησί με βραχώδεις και τραχιές ακτές, πολυτραγουδισμένο από ντόπιους και ταξιδιώτες. Αμοργός όσο μικρή κι αν δείχνει, δεν είναι για μια φορά ούτε για λίγες μόνο ημέρες.
Τριακόσια σκαλιά χωρίζουν το σημερινό επισκέπτη από την είσοδο του Μοναστηριού. Άλλα 900 χρόνια τον χωρίζουν από την ίδρυση του. Αυτό που ενώνει όλους ανεξαιρέτως τους επισκέπτες είναι το δέος και ο θαυμασμός μπροστά σ’ αυτό το σημαντικό έργο, ένα μνημείο ύμνος στην ανθρώπινη πίστη και θέληση.
Και δεν εννοούμε το θαύμα και χάρμα της Χοζοβιώτισσας, που είναι πέρα από κάθε ανθρώπινη περιγραφή, ούτε τα εκπληκτικά αρχαιολογικά ευρήματα που φέρνει σε φως εδώ και εικοσιπέντε χρόνια η ακούραστη Αρχαιολόγος Λίλα Μαραγκού, δεν είναι οι όρμοι, τα γύρω νησιά, τα πανύψηλα βουνά, τα πανέμορφα χωριά, ο ανθρώπινος μόχθος που έκανε κάποτε και το βράχο περιβόλι, δεν είναι οι εκκλησιές που συναγωνίζονται σε αριθμό τα σπίτια, αλλά είναι ακόμη οι άνθρωποι.
